MIM różni się, od innych komunistycznych partii, trzema najważniejszymi kwestiami :

1. MIM uważa, że po przechwyceniu władzy przez proletariat w rewolucji socjalistycznej, istnieje potencjał, dla restauracji kapitalizmu pod kierownictwem nowej burżuazji, wewnątrz partii komunistycznej. W przypadku ZSRR, burżuazja przejęła władze po Śmierci Stalina w 1953; w Chinach natomiast, po Śmierci Mao i obaleniu "Bandy Czworga" w 1976.

2. MIM uznaje Chińską Rewolucję Kulturalną, za największy sukces komunizmu w historii ludzkości.

3. Marks, Engels i Lenin sformułowali a MIM powtórzył poprzez materialistyczna analizę- imperializm wysysa wszelkie bogactwo z Trzeciego Świata i częściowo używa tych bogactw aby kupować całą ludność uciskanego państwa, tak zwanych robotników. Ci tak zwani robotnicy kupieni przez imperializm, kształtują nową drobną burżuazję zwaną pracowniczą arystokracją. Klasa ta nie jest zasadniczym nośnikiem Maoizmu w obrębie tych krajów, ponieważ standard ich życia, zależy od imperializmu. Obecnie imperialistyczny super zysk, tworzy taką sytuację w: Kanadzie, Quebeku, U$A, Anglii, Francji, Belgii, Niemczech, Japonii, Włoszech, Szwajcarii, Luksemburgu, Holandii, Izraelu, Szwecji oraz Danii.

MIM uznaje za członków tylko te osoby, które zgadzają się z tymi podstawowymi zasadami, akceptują centralizm demokratyczny, system reguły większości oraz w pozostałych zagadnieniach realizują linię partii.

"Teoria Marksa, Engelsa, Lenina oraz Stalina ma uniwersalne zastosowanie. Powinniśmy traktować ją nie jako dogmat, ale wskazanie do działania, czynu. Studiowanie jej, nie jest jedynie nauką terminów i zwrotów, ale nauką marksizmu-leninizmu jako nauki o rewolucji." --Mao Zedong.

Na swoim kongresie partyjnym w 1995, MIM uchwaliło program polityczny będący odbiciem tego,, co chcemy osiągnąć i w co wierzymy.